de eerste week Galapagos

Hallo allen,

Onze tijd in Quito is weer voorbij en we zijn inmiddels gearriveerd op San Cristobal. Onze eerste reactie was, wow wat een stap. Van ons comfortabele studentenhuis in Quito zitten we nu in een soort kampeerboerderij in de vochtige hooglanden van het eiland in het dorpje La Soledad. In deze boerderij is geen internet aanwezig, hiervoor moeten we naar de hoofdplaats van het eiland Puerto Baqerizo Moreno. Dit dorp ligt aan het strand en is een rit van 20 minuten met de taxi vanaf onze locatie.

Ik verblijf op Hacienda Tranquila en Daan M en Mark op hacienda Esperanza dit ligt op zo’n vijf minuten lopen van elkaar. Deze hacienda’s zijn de verblijfplaatsen voor de vrijwilligers die het eiland komen helpen. Veel jongeren komen hier (al is het nu erg rustig en op moment van schrijven ben ik de enige) een week of 2/3 meehelpen met het agrarische werk en andere klussen die ten goede komen voor het eiland en de samenleving. Al is het soms lastig te zien wie er nou het meeste gebaad is bij het werk, het eiland of de eigenaar van de agrarisch gronden. Mijn stage begeleider was de eerste dagen dat ik er was niet aanwezig en dit leverde meteen veel problemen op. Carlos die de leiding heeft als Geovanny niet aanwezig is snapte niet echt wat ik kwam doen en dacht dat ik net als andere gewoon een vrijwilliger was. De eerste twee dagen heb ik dan ook gewoon mee geholpen met het werk buiten. Maandag was dit onkruid verwijderen met een machete tussen de Juca. Dinsdag was dit gaten graven zodat later inheemse rassen kunnen worden geplant die het van de niet inheemse Mora winnen die het hele eiland dreigen te bedekken. Zoals de meeste van jullie wel weten vind ik het niet erg om hard te moeten werken en buiten bezig te zijn. Maar het gebrek aan communicatie en kennis van de aanwezige over mijn opdracht baarde me toch wel zorgen over het verloop van mijn stage. Want met 13 weken onkruid verwijderen en planten zetten kan ik op school niet aankomen.

Inmiddels is mijn stagebegeleider Geovanny terug van zijn (werk)vakantie in Quito en de VS en kan ik mijn stage beginnen. Op woensdag heb ik dan ook een eerste gesprek met hem gehad over het verloop van de stage. Dit was in eerste instantie even schrikken. Geovanny is heel fel en fanatiek en verwacht veel van zijn vrijwilligers en nog meer van zij stagiaires en hij vertelde me dat ik twee weken krijg om te bewijzen dat ik zijn begeleiding waard ben en dat ik met een rapport kan komen waar hij iets aan heeft. Zoals ik zeg even schrikken, maar al snel draaide dit om naar een mooie uitdaging. Ik zal denk ik een stuk harder moeten werken dan mijn klasgenoten wiens begeleider weinig zegt en ze maar een beetje aan laat modderen. Dit zorgt er natuurlijk voor dat ik minder tijd heb voor snorkelen en andere gaven dingen die je hier kunt doen maar het komt het niveau van mijn stage wel ten goede denk ik.

Het viel me donderdag en vrijdag dan ook gewoon tegen dat ik wederom gewoon moest werken. Het was onder het motto dat er te weinig vrijwilligers zijn op dit moment, maar het kan natuurlijk niet zo zijn dat elke keer als er geen of weinig vrijwilligers zijn dat ik dan mijn project moet laten vallen want daar ben ik voor hier. Vooralsnog verwacht ik dat ik komende week gewoon begin en anders zal ik dit moeten bespreken met mijn begeleider, maar ik ga er van uit dat alles gewoon goed gaat komen.

In de middag en avond proberen we regelmatig naar het havenstadje Puerto te gaan. Hier is het echt super. Er zijn verschillende zandstrandjes aan of nabij het stadje en overdag liggen hier al veel zeeleeuwen maar tegen het donker dan krioelt het er echt en liggen er honderden te brullen, echt prachtig om te zien. Even lopen uit het centrum brengt je bij nog andere stranden en hier duurt het niet lang voor je de eerste blue footed boobies, pelikanen en leguanen spot.

Kortom het eiland is prachtig en zo vlug ik alles helemaal rond heb en mijn stage project kan beginnen ga ik hier een super tijd beleven.

Bedankt voor het lezen en de groeten
Daan

P.S. Ik moet tot mijn spijt melden dat ik geen foto's op deze site kan plaatsen. Op facebook lukt het vreemd genoeg wel dus iedereen die kan en wil verwelkom ik graag op mijn facebook pagina voor foto's. Ik blijf hier natuurlijk wel gewoon updates en mooie verhalen vertellen.