Cotopaxi vulkaa en Quilotoa lake

Hallo allemaal en wederom welkom op mijn site en ook weer bedankt voor alle reacties. Zoals ik in mijn vorige bericht al heb verteld zijn we afgelopen weekend weg geweest naar Cotopaxi en Quilotoa lake.

Op zaterdagochtend vertrokken we vroeg (06:45) vanuit Quito richting hostel Papagayo, waar we die avond ook zouden verblijven. De busreis richting dit hostel was al een hele belevenis, met een bus die in Nederland nooit door de APK zou komen en waar overal stoeltjes vandaan werden getoverd vertrokken we over de soms zeer avontuurlijke wegen van Ecuador. Bij het hostel Papagayo werden de mountainbikes opgehaald, die we later op de dag nodig zouden hebben. Deze mountainbikes werden boven op het dak van de bus geplaatst. Een komisch gezicht. Toen eenmaal alles klaar was voor vertrek gingen we dan eindelijk richting de Cotopaxi. De Cotopaxi vulkaan is met zijn bijna 6000m een van de hoogste punten van het Andes gebergte. De bus bracht ons tot de parkeerplaats op slechts 4500 meter hoogte. Vanaf hier moesten we dan toch echt te voet verder en geloof me stijl omhoog in de kou en op los zand van 4500 naar 4800 meter klimmen is echt heel zwaar. Op deze 4800 meter (slechts zo’n 4500 meer dan het hoogste punt in Nederland) stond een soort hutje voor toeristen en bergbeklimmers waar de doormiddel van een kop thee even konden opwarmen. Om vervolgens aan het laatste stukje klimmen richting de gletsjer te beginnen. Dit was gelukkig niet zo stijl en nog maar 100 a 200 meter omhoog en was goed te doen. Ook het eindresultaat was zeer de moeite waard. Enige nadeel was dat we midden in de wolken stonden, wat wel vaker gebeurt op deze hoogte, en dus geen mooi uitzicht hadden over het Andes gebergte. Maar goed iedereen even op de foto met het ijs op de achtergrond en terug naar beneden, waar de mountainbikes van de bus werden gehaald voor de afdaling. Dit was echt super om te doen. Je moest constant je remmen ingeknepen houden want als je dit niet deed schoot je er als een speer vandoor. Natuurlijk lieten we hier wel even zien dat wij Nederlanders weten hoe we met een fiets om moeten gaan en lieten we de rest van de tour ver achter ons. Eenmaal onder het wolkendek vandaan gekomen was het uitzicht ook echt schitterend. Na deze mooie en leuke tocht bracht de bus ons terug naar het hostel waar we uitgeput al vroeg gingen slapen.

Op zondag was de bus rond een uur of negen weer bij het hostel om ons deze keer via een prachtige weg door het Andes gebergte naar Quilotoa meer te brengen. Dit echter niet voordat we langs een authentiek Andes huisje waren geweest. Hier liet onze gids zien hoe de sjamaan zieken geneest met behulp van cavia’s. namelijk door ze over heel je lichaam te vegen en het beestje vervolgens te offeren (dit bleef dit beestje deze keer trouwens bespaart). Van daar uit door naar Quilotoa lake, dit is een meer in een actieve vulkaan en is echt schitterend. We werden met de bus bovenaan de vulkaan afgezet waar heel toeristisch een marktje en een restaurant omheen is gebouwd. Vanaf de top had je een prachtig uitzicht op het meer dat zo’n 300 meter lager lag. De afdaling en (met name) de klim terug waren een ware uitputtingsslag maar ook deze keer weer zeer de moeite waard. Ook leuk om te vermelden is trouwens dat zowel deze Quilotoa als de cotopaxi al zo’n 20 jaar over tijd zijn. Dit wil zeggen dat ze eens in de 200 jaar uitbarsten en dit nu al 225 jaar geleden is. Met name in het geval van de Cotopaxi levert dit een groot probleem op voor o.a. Quito.

Na een goede lunch boven aan de Quilotoa gingen we op weg terug naar Quito en leek het mooie en avontuurlijke weekend erop te zitten. Niets was echter minder waar. Op de terugweg reed de bus in een klein bergdorpje een stroomkabel van een paal die door de bewoners zeer vakkundig van de stroompaal over de weg aan boom was bevestigt, helaas iets te laag. Al snel liep het hele dorp uit en werd er een levende wegblokkade opgericht zodat we niets anders konden dan wachten op de politie. Na een uur wachten bleek dat de politie toch niet zoveel zin had om te komen waarop twee afgevaardigde van het dorp bij ons in de bus kwamen en we naar het dichtstbijzijnde politiebureau reden. Hier werd na een halfuur uiteindelijk toch de hand geschut en 20 dollar betaalt door de tour organisatie aan het dorp en konden we uiteindelijk toch naar huis. Waar we iets later dan gepland maar na een zeer geslaagd weekend in ons bedje plofte.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer
Daan.