Eerste ervaringen

Hallo allemaal,

zoals de meeste van jullie wel weten ben ik inmiddels begonnen aan een nieuw reisavontuur en ook deze keer wil ik die met het thuisfront delen via waarbenjij.nu. Nadat ik woensdag mijn laatste werkdag voor de gemeente 's-Hertogenbosch erop had zitten was het tijd voor nog een aantal afscheidsfeestjes en afspraken, maar zondag 28 juni was er dan eindelijk een einde aan het lange wachten en bracht het vliegtuig mij met een directe vlucht van tien uur naar Vancouver Canada.

Dat heerlijke gevoel dat het wachten voorbij is duurt maar heel even want zo'n reisdag bestaat eigenlijk alleen maar uit wachten. Wachten op de controle, wachten tot het vliegtuig vertrekt, wachten tot het vliegtuig er is, wachten op de bagage, wachten op de immigratie dienst. je kent het wel. Maar goed uiteindelijk stond ik dan met backpack en goedgekeurd visum in de metro richting downtown Vancouver en dan is het wachten echt voorbij en dan kun je niet veel anders doen dan glimlachen en genieten dat je ineens aan de andere kant van de wereld staat.

Het hostel was gemakkelijk gevonden dus vlug in gecheckt spullen gedropt en terug de stad in om Vancouver te gaan bekijken. Om de hoek van het hostel lag een een haventje voor plezier jachten vanwaar je een prachtig uitzicht over de stad had. Ook het voetbal stadion van de Vancouver Whitecaps en het de ijshockey hal van de Canucks dus ook die ben natuurlijk van dichtbij gaan bekijken. Het was echter lastig om het van dichtbij te bekijken omdat momenteel het WK vrouwen voetbal aan de gang is en het stadion daardoor redelijk hermetisch is afgesloten.

de dagen daarna heb ik op mijn gemakje de stad bekeken, een rondje gefietst door stanley park en me verbaasd over het grote aantal daklozen in de stad die echt overal lijken te zijn. Op 1 juli was het tijd om Canada day te vieren, op deze datum is Canada onafhankelijk verklaard en dit jaar vierde het haar 148e verjaardag. Rondom Canada place (een aanleg stijger voor grote cruiseschepen) was er de hele dag van alles te doen, muziek, straathockey voor kinderen eten en drinken en nog veel meer. aan het einde van de middag was er de grote parade waarbij veel lokale cultuur groepen en beroepsgroepen zich lieten toejuichen en klappen door het vele publiek. De parade was leuk om te zien, maar de gemiddelde carnavalsoptocht in Brabant is mooier om te zien. Maar wel leuk om zo'n feestdag mee te maken en te zien hoe trots men is op hun geboorteland.

Op donderdag heb ik de bus genomen van Vancouver via Chilliwack en Penticton naar Summerland waar ik voor een aantal weken/maanden ga werken op een fruitkwekerij. vrijdag voor het eerst de boomgaard in om kersen te plukken, het is leuk om te doen, maar ik heb nog wel een tijdje nodig om net zo snel te worden als sommige anderen hier. Ik slaap de komende tijd in een tentje en het verblijf is redelijk back to basic, maar het is wel een leuke manier om nieuwe dingen te doen en mensen te leren kennen. Er werken hier zo'n 30 mensen op het moment, de meeste komen van over heel Canada maar er zijn ook nog twee Duitsers en een Australische die hetzelfde doen als ik.

Kortom het gaat goed met me, hard werken combineren met leuke en gezellige dingen. Ohja en voor diegene die denken dat er in Canada altijd alleen maar sneeuw ligt, niet dus! Summerland en dit deel van Britisch Columbia is een grote woestijn, er zitten hier ratelslangen en het is hier dagelijks minstens 30 graden voor de komende weken.

Bedankt voor het lezen, ik zal zo af en toe hier een verhaaltje plaatsen zodat jullie een beetje kunnen volgen hoe het met me gaat.

Groeten Daan.